วันอาทิตย์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2553

นิยามของ "คนขี้บ่น"

วันนี้ผมเกิดปาฏิหารย์อีกเเล้วครับ
เพราะขณะที่ไปรื้อตู้หนังสือเพื่อหาตำราเพื่อมาเตรียมเขียนโครงการ
ไปเจอหนังสือที่เคยอ่านเมื่อ 2 ปี ที่เเล้ว หล่นลงมา
หนังสือชื่อภาษาไทยว่า "ถามให้ถูก พูดให้เป็น"
เเปลมาจาก 'Water the Flowers Not the Weeds'
(ให้รดน้ำต้นไม่ ไม่ใช้รดวัชพืช)
ผู้เเต่ง Fletcher Peacock
ผู้เเปล เริง เจริญ
เป็นหนังสือเกี่ยวกับการสื่อสารเเละด้านความสัมพันธ์

เเละลองเปิดดูว่า เราอ่านหรือยัง เปิดไปเจอหัวข้อนี้ "คนขี้บ่น"
เลยเเว็บขึ้นมาในความคิดว่า
เอามาเล่าดีกว่า เพื่อเกิดประโยชน์

เพราะผมรำคาญเหลือเกิน ทั้งทีจริงๆ ผมเองก็เป็นคนขี้บ่นกับเขาด้วยเหมือนกัน
ลองดูนะ.....
เขานิยาม ของ ผู้บ่นว่า......

ผู้บ่นคือ คนที่รู้ตนเองมีปัญหหา เเต่ ยังไม่รู้สึกอยากลงมือทำอะไร กับปัญหา !!!!

ความจริงในปัจจุบันของ"ผู้บ่น" คือ
เขาเป็นเหยื่อผู้ถูกกระทำที่น่าสงสาร
ซึ่งเขาไม่สามารถช่วยตัวเองได้เลย
เขาจะพูดกับตนเองว่า
"ตัวเราไม่มีอะไรเลย เราไม่มีความสามารถ เราทำอะไรไม่ได้เลย"


ผมขอเสนอเท่านี้ก่อน เพราะหากลอกมาหมด
มันจะดูน่าเกลียด
ให้ไปหาซื้ออ่านเอาเองดีกว่า

หนังสือเขาดีจริงๆ

สำหรับผม ซึ่งตอนนี้ก็บรรลุวัตถุประสงค์เเล้วครับที่ได้กล่าวถึงนิยามของคนขี้บ่น

จากนี้ก็สุดเเล้วเเต่ที่ทุกท่านจะตีความว่า

อะไรคืออะไร

ผมไม่เขียนต่อเเล้ว
เพราะกลัวว่าจะถูกครหาว่าเป็น "คนขี้บ่น" กับเขาเหมือนกัน

หมอโรจน์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น